Verhuisperikelen: deel 2

Aan onze voordeur kun je deze geluksbrengertjes vinden. We willen er nog het één en ander bij leggen: geluk voor iedereen die in ons huisje komt!

Voor onze kachel werd dit teken geschilderd. Of er een bepaalde betekenis mee verbonden is, is niet zo duidelijk, en moeten we zeker eens navragen.

En dit was de eerste stempel die we dit huis wilden meegeven. De ramen waren nog niet helemaal gelapt en: lappe!!!

Een "Zonder-Haat-Straat" en natuurlijk de affiche van de Geschenkenbeurs van de Steinerschool waar onze kindjes schoollopen.

Heidi

Verhuisperikelen - Deel 1

Zoals beloofd een eerste hoofdstuk van onze verhuizing. Hoe kunnen we dat beter doen dan enkele fotoos te gebruiken.

Het eerste werk vooraleer we kunnen verhuizen: De poetsbeurt!
Fons maakt het pad in de tuin vrij, zodat we het hele huis niet vol modder lopen. Op de achtergrond kunnen jullie onze mooie eik zien, waarvan in de toekomst zeker nog wat meer.



Inge poets onze ramen, zodat we de zonnestraaltjes lekker binnen zien schijnen, zonder een waas van stof.

Fons maakt ondertussen de keuken schoon, zodat we die in het begin al kunnen gebruiken. Het vervangen van deze keuken zal waarschijnlijk één van de eerste werken worden. Een keuken waar twee gezinnen hun plekje moeten vinden moet handig en functioneel zijn. Rond kerstmis zal hier wellicht een eerste begin mee gemaakt worden.Terwijl wij allemaal druk in de weer zijn, maakt Soetkin haar schoolwerk. Gelukkig leerst ze steeds zelfstandiger studeren. Een tafel, een stoel en haar schoolboekjes: meer is er niet nodig.

En hier onze eerste echte trots: het vervangen van de oude WC. Wanneer we starten met onze verbouwingen, zal dit alles worden afgebroken, maar ondertussen moet een mens toch comfortabel pipi kunnen doen, nietwaar?
Heidi

Eventjes muisstil hier....sinds een weekje wonen we in ons huisje, maar de opruim van de twee andere woningen vraagt onze volledige aandacht.

Volgende week willen we even tijd nemen om ons relaas te doen en wat fotootjes up te loaden.

Stoffige verhuisgroeten van ons allen!

Werner, Inge, Silke, Wannes, Fons, Heidi, Soetkin, Johannes, Boo de Hond, Bobbe de Kat, Karamel de Kat, Robbedoes de Kat, Snuffie Konijn, Kasseiopeia de Schildpad, onze visselkes en de drie kiekens!

Verhuiskoorts!!

Vrijdag 14 november wonen we in Oedelem, in een huis die nog volledig onder handen genomen moet worden, die eigenlijk te klein is om met twee gezinnen in te huizen... We zien het wel zitten: meteen erin vliegen.
Maar het inpakken wil niet zo lukken. Er is ginder veel te doen, er is hier veel te doen... En daar komt nog bij dat het gevoel om het huisje waar we 15 jaar gewoond hebben te moeten verlaten toch wel zwaarder valt dan verwacht. Tenslotte hebben we hier een hele tijd van ons leven doorgebracht, onze kinderen hebben niets anders gekend dan hun "thuis" hier. Wannes begon gisterenavond in bed te wenen, want hij wil niet dat ons huisje te huur staat en er andere mensen komen wonen. Silke staat wel open voor de verandering, maar houdt toch ook een beetje haar hart vast. Oedelem lijkt wel het land uit als het op vrienden bezoeken en naar stad gaan betreft.
We zullen binnenkort weten hoe het allemaal zal zijn. Ik hoop dat we gauw ons 'nest' kunnen maken. Maar eerst inpakken, verhuizen, uitpakken, kuisen, paperassen in orde brengen, en dies meer...
Inge

Onze tafel na het vele brainstormen met de architect...

Gisteren tuften we dus met ons viertjes richting notaris om de akte te tekenen: Yihaaaa!
Een doos met drank, een emmertje met poetsgerief, een hééleboel kaarsjes, een speeltapijt en wat speelgoed, een doosje met céédéés: alles om een feestje te bouwen op ons nieuwe plekje!
Eén detail: we vergeten toch wel steeds weer om foto's te nemen, zekerst!
Na het frietjesfestijn, hadden we gisterenavond een afspraak met onze architect. De verbouwingen die we willen gaan doen, zijn geen peuleschil, en ook al hebben we leuke ideëen, en de fijne hulp van Werners' broer: we kunnen niet zonder architect!
Een tweetal uur praten, nadenken, brainstormen,....heel vruchtbaar. Het grootste deel van onze plannen blijft overeind, maar er worden nog wat leuke ideetjes aan toegevoegd. De massageruimte wordt wellicht groter, onze mezanine krijgt een ietwat andere plaats, zodat we optimaal van lichtinval EN het pittoreske uitzicht van onze achtergevel kunnen gebruik maken....jaaaaa, het groeit gestaag.
De komende week zal vooral heel wat poetswerk zijn. Volgend weekend verhuizen we, en na een jaar te hebben leeggestaan, zal het poetswerk wel nodig zijn.
Pas daarna gaat de eigenlijke verbouwing beginnen...

Werner en Fons na het vele brainstormen met onze architect. Het vele denkwerk valt van hun gezicht te lezen, en na het nemen van deze foto, en het bijhorend gelach, waren onze batterijen weer helemaal opgeladen. Want humor moet er ook zijn, nietwaar!